[English text below Dutch]
Introductie
Lin Gerritse is een jonge actieve kunstenaar die op dit moment een opleiding volgt aan de academie in Antwerpen. Ik bezocht al eens zijn afstudeerexpositie in Arnhem in 2013 waar ik voor het eerst kennis maakte met zijn ruimtelijk werk. Hij had een 'zelfportret' gemaakt van gras en aarde met daarin sporen van schimmels en paddestoelen. Het werk leefde letterlijk en het stonk ook nog eens behoorlijk. Een video waar hij een soortgelijk werk door de zee liet meevoeren werd geprojecteerd op de muur. Het werk refereerde in mijn optiek aan de vergankelijkheid van het lichaam. Het lichaam dat geen leven meer bevat is slecht voer voor de aasgieren of stof voor de elementen.
Lin maakt niet alleen beelden, collages en installaties maar doet ook performances en registreert die op video. Met de performance-serie die hij samen met Anna Godzina gemaakt heeft, wordt de toeschouwer in een ongemakkelijke situatie gebracht doordat de sociale spelregels worden doorbroken. (Zo maakten ze een muur in een gangpad van de Albert Heijn met cornflake dozen.) In een andere video wordt het met toestemming toedoen van pijn (doormiddel van een naald in het been bij de ander) zelfs voor de beschouwer pijnlijk en werpt de vraag op; waar ligt de grens.
Voor Fill The Room was het een tijd lang onduidelijk wat Lin zou gaan doen. Er was geen fysieke ruimte beschikbaar, zoals in de eerste opzet van FTR, dus dat veranderde het project enigzins. En Lin is niet iemand aan wie je een half jaar van te voren moet vragen om een plan in te leveren. Gelukkig maar, zou ik willen zeggen. Wij willen graag het proces meemaken en zien hoe zijn werk geboren wordt.
In de aanloop van het project was er het idee om samen met Anna Godzina een performance te doen waarbij een diner genuttigd wordt van een heftig bewegend tafelblad. Een performance die ze al eens hebben gedaan, maar graag nog eens wilden uitwerken. Lin is al flink bezig geweest om de technische installatie die nodig is hiervoor (achterop een aanhangwagen) te bouwen. Maar zoals dingen gaan, is dit plan wellicht van tafel.
woensdag 24 augustus 2016
Lokatie bezoek
Deze week zijn Lin Gerritsen en ik wezen kijken op de locatie op het terrein van de Honigfabriek waar Lin en Anna hun presentatie gaan geven tijdens de Kunstnacht in Nijmegen. Lin neemt de ruimte in zich op en denkt praktisch na over een stroom aansluiting, eventueel licht en water. Het idee om een performance te doen met een nog te bouwen mechanische constructie, leeft nog het meest en is ook zeer geschikt voor deze locatie. Hoewel alles wat je in zo'n ruimte doet klein lijkt, omdat het plafon zo hoog is en de ruimte een open karakter heeft, ziet hij onmiddellijk mogelijkheden. Hij laat zich ook inspireren door enkele grote metalen silo's die er staan en die ze eventueel kunnen gebruiken voor een mogelijke geluidsinstallatie performance.
Het oorspronkelijke idee van Anna en Lin ligt in de lijn met eerdere performances waarin ze een absurde situatie creëren in de openbare ruimte. Maar vanwege de geplande presentatie tijdens de Kunstnacht op 24 september, doet het eerste idee wat theatraal aan. We hebben het even over het verschil tussen een performance doen op een evenement zoals de Kunstnacht of in een museum en performen in de openbare ruimte. Lin, "Het is moeilijker om kunstpubliek te verrassen met een performance omdat ze weten dat het kunst is."
woensdag 31 augustus 2016
Lin en Anna
Anna Godzina (1990) geboren in Moldavia en Lin Gerritse (1988) uit Nederland studeren sinds 2016 beeldende kunst in Antwerpen. Ieder met een verschillende achtergrond, kijk op de maatschappij en bagage van zeer verschillende (kunst)opleidingen, ontmoeten elkaar op het toilet van een rave party. Ze besluiten om samen te werken en performance-art-video's te maken.
Het werk van Lin Gerritse en Anna Godzina kan ingedeeld worden in twee categorieën.
De eerste is: Experimenten in de publieke ruimte. Waarin ze de wereld als een speelplaats en laboratorium zien, spontane acties verzinnen en interventies in het dagelijk leven filmen. En waarin omstanders die wel of niet reageren op hun actie, onlosmakelijk deel uitmaken van het werk.
De tweede is: Experimenten met hun eigen lichamen. Waarin ze elkaar pijn doen, laten stikken of ingraven in zand. Dit zijn de meer typische performance-art uitingen en niet altijd originele ideëen. Maar toch willen Anna en Lin ze doen omdat ze nieuwsgierig zijn naar het resultaat en hoe het is om deze ideëen te ondergaan. De prille samenwerking tussen de twee jonge kunstenaars met verschillende achtergronden is al verassend vruchtbaar gebleken.
Geluidinstallatie performance
Bij een volgende ontmoeting laat Lin Gerritse me een video zien van een geluidsinstallatie-performance die hij eerder dit jaar heeft gedaan. De video toont een lege kamer met witte muren en een betonnen vloer waarin een opstelling staat van verschillende mechanische aparaten. Eén voor één worden ze door Lin aangezet, met stroom, water- of zwaartekracht of handmatig aangedreven, en zo wordt een geluidscompositie opgebouwd.
De installatie bestaat uit verschillende kinetische werken met ieder een unieke eigenschap en mechaniek. De constructieve vorm lijkt uit praktisch noodzaak te zijn ontstaan hoewel er wel degelijk is nagedacht over de kleur en de opstelling zodat het geheel er visueel zeer uitnodigend uitziet.
Deze vorm van geluidperformance met kinetische instrumenten komt niet alleen voort uit de noodzaak om als one-man-band muziek te kunnen blijven maken, zoals hij dat eerder deed met bevriende kunstenaars. Het is meer dan dat. Sommige instrumenten maken namelijk helemaal geen geluid maar zijn wel onderdeel van de compositie. En de constructies zijn helemaal niet de kortste weg van een probleem naar een oplossing maar lijken wel een verbeelding van de creatieve geest. Toch is de uitvoering uitermate serieus te noemen en goed uitgevoerd waardoor je geloofd dat ieder aparaat functie heeft in het arangement. Deze 'uitvindingen' zijn het resultaat van het vele bedenken, schetsen, experimenteren en bouwen van eerdere installaties. Lin zijn atelier was na eigen zeggen een chaotische bende. Maar na een grote opruimbeurt en veel filteren zijn de beste ideëen overgebleven. Ideëen die wellicht meegaan naar de volgende installatie.
Video's
Naast installatiekunst heeft Lin samen met Anna Godzina afgelopen weken opnieuw een serie performance video's gemaakt waarin ze reageren op de alledaagse situaties. Ze interveren in de dagelijkse beslommeringen van de argeloze voorbijganger. Hun ideeen, vaak spontaan en impulsief, zijn net zo eenvoudig als krachtig. Dit maal plaatsten ze een camera in de Ikea. We zien een interieur dat afgezien van de prijskaartjes amper te onderschijden is van een normale kamer. Ze gaan op in het interieur alsof ze zich thuis voelen en een beetje alsof ze model zijn in de catalogus. Nu is het het argeloze winkelende publiek dat het beeld in wandeld degene die ingrijpt in de nieuw geschapen werkelijkheid. Het publiek dat eveneens bijzondere handelingen verricht, zoals gordijnen open en dicht doen, tafels van de onderkant bekijken etc. Deze handelingen zouden niet misstaan in een kunst performance.
Bertin van Vliet
(curator)
Introduction
Lin Gerritse is a young active artist who is currently training at the academy in Antwerp. I already visited his graduation exhibition in Arnhem in 2013, where I first became acquainted with his spatial work. He had made a 'self-portrait' of grass and soil containing traces of fungi and mushrooms. The work was literally alive and it also smelled quite bad. A video showing a similar work carried by the sea was projected onto the wall. In my view, the work referred to the transience of the body. The body that no longer contains life is bad fodder for the vultures or dust for the elements.
Lin not only makes images, collages and installations, but also does performances and records them on video. With the performance series that he made together with Anna Godzina, the viewer is placed in an uncomfortable situation because the social rules of the game are broken. (For example, they made a wall in an aisle of the Albert Heijn with cornflake boxes.) In another video, inflicting pain with permission (by means of a needle in the leg of the other) becomes painful even for the viewer and raises the question on; where is the border.
For Fill The Room it was unclear for a while what Lin was going to do. There was no physical space available, as in the initial setup of FTR, so that changed the project a bit. And Lin is not someone you have to ask six months in advance to hand in a plan. Fortunately, I'd like to say. We would like to experience the process and see how his work is born.
In the run-up to the project, there was the idea to do a performance together with Anna Godzina in which a dinner is enjoyed from a vigorously moving table top. A performance that they have already done, but would like to develop again. Lin has already been busy building the technical installation needed for this (on the back of a trailer). But as things go, this plan may be off the table.
Wednesday 24 August 2016
Location visit
This week Lin Gerritsen and I went to have a look at the location on the grounds of the Honigfabriek where Lin and Anna will give their presentation during the Kunstnacht in Nijmegen. Lin takes in the space and practically thinks about a power connection, possibly light and water. The idea of doing a performance with a mechanical construction that has yet to be built is still most alive and is also very suitable for this location. Although everything you do in such a space seems small, because the ceiling is so high and the space has an open character, he immediately sees possibilities. He is also inspired by some large metal silos that are there and that they could possibly use for a possible sound installation performance.
Anna and Lin's original idea is in line with previous performances in which they create an absurd situation in public space. But because of the planned presentation during the Kunstnacht on September 24, the first idea seems a bit theatrical. We will briefly discuss the difference between performing at an event such as the Kunstnacht or in a museum and performing in public space. Lin, "It's harder to surprise art audiences with a performance because they know it's art."
Wednesday 31 August 2016
Lin and Anna
Anna Godzina (1990) born in Moldavia and Lin Gerritse (1988) from the Netherlands have been studying visual arts in Antwerp since 2016. Everyone with a different background, view on society and baggage from very different (art) courses, meet in the toilet of a rave party. They decide to collaborate and create performance art videos.
The work of Lin Gerritse and Anna Godzina can be divided into two categories.
The first is: Experiments in public space. In which they see the world as a playground and laboratory, invent spontaneous actions and film interventions in daily life. And in which bystanders who do or do not react to their action are an inseparable part of the work.
The second is: Experiments with their own bodies. In which they hurt each other, let them suffocate or bury themselves in sand. These are the more typical performance art expressions and not always original ideas. But still Anna and Lin want to do them because they are curious about the result and what it is like to undergo these ideas. The early collaboration between the two young artists from different backgrounds has already proved surprisingly fruitful.
Sound system performance
At a next meeting, Lin Gerritse shows me a video of a sound installation performance he did earlier this year. The video shows an empty room with white walls and a concrete floor in which there is an arrangement of various mechanical devices. One by one they are turned on by Lin, with power, water or gravity or manually driven, and that is how a sound composition is built up.
The installation consists of various kinetic works, each with a unique property and mechanism. The constructive form seems to have arisen out of practical necessity, although the color and the arrangement have indeed been thought through so that the whole looks visually very inviting.
This form of sound performance with kinetic instruments does not only arise from the necessity to be able to continue making music as a one-man band, as he previously did with artist friends. It's more than that. Some instruments make no sound at all, but are part of the composition. And the constructions are not at all the shortest route from a problem to a solution, but they do seem to represent the imagination of the creative mind. Yet the execution can be called extremely serious and well executed, which makes you believe that every device has a function in the package. These 'inventions' are the result of many devising, sketching, experimenting and building previous installations. Lin says his studio was a chaotic mess. But after a big cleanup and a lot of filtering, the best ideas are left. Ideas that may carry over to the next install.
Videos
In addition to installation art, Lin and Anna Godzina have again made a series of performance videos in recent weeks in which they respond to everyday situations. They intervene in the daily worries of the unsuspecting passer-by. Their ideas, often spontaneous and impulsive, are as simple as they are powerful. This time they placed a camera in the Ikea. We see an interior that, apart from the price tags, can hardly be distinguished from a normal room. They blend into the interior as if they feel at home and a bit as if they are a model in the catalog. Now it is the unsuspecting shoppers who walk into the image who intervene in the newly created reality. The audience that also performs special acts, such as opening and closing curtains, viewing tables from below, etc. These acts would not be out of place in an art performance.
Bertin van Vliet
(curator)
