Social Aspects
Programma
Archief
Over ons
Contact

Melanie Maria

Water

datum
23 t/m 26 September
categorie
Social Aspects
share story
Info

[English text below Dutch]

Melanie Maria stelt zich in haar performances op als een regisseur op zoek naar de eeuwige Andere. Performers en het passerend publiek worden door haar gevraagd om toewijding aan het moment. Zo ontstaan ontwapenende, poëtisch geladen situaties. Binnen deze situaties zoekt Melanie naar de overlap tussen het individu en het collectief. Precies de momenten waarop de grenzen tussen ik/jij/wij/zij vervagen en het geheel van intermenselijke relaties een steeds veranderend labyrint wordt. Hier dwaalt zij dan rond, op zoek naar een begin of een eind. Tegelijkertijd stuurt zij het geheel aan en biedt ze de parameters waarbinnen de totaliteit van performers, objecten, publiek en ruimte opereren. Ze dirigeert en neemt deel. Een dubbelrol die past bij die van de kunstenaar, die immers actief deelnemer én afstandelijk beschouwer van de wereld is.

Tijdens Social Aspects wil Melanie de sculpturale aspecten van haar praktijk uitdiepen. Als uitgangspunt hiervoor nam ze in eerste instantie het idee van water. Water als levensader van de stad, verfrissing en deel van reinigende rituelen. Water als verbinding in een tijd waarin contacten verbroken zijn. Ze ontwikkelde objecten die deel zullen zijn van een waterceremonie. Een reeks handelingen en objecten geïnspireerd op de doop, gericht op het leggen van nieuw contact of het helen van verloren banden. Ze stelt zich voor van de Rijn naar de Waal te zeilen. Ze ziet water als een kans op een nieuw start. Samen met Nora Aurrekoetxea organiseerde zij de tweede ACT van Social Aspects, onder de titel Can I Come to you River? Een sculpturale installatie en collectieve performance rondom water als scherm en spiegel van Narcissus.

Melanie begeeft zich met haar performances op het spanningsveld tussen het collectief en het individu. Ze zoekt de momenten waarop de vooropgestelde regels van menselijke interactie worden losgelaten en er een wereld gevonden wordt in ongemak en vage intenties. Deze werkwijze maakte dat de focus van haar project gedurende Social Aspects transformeerde. Voor de eindpresentatie van Social Aspects onderzoekt ze de grenzen van het zelf, de ander en de publieke ruimte in relatie tot haar eigen prille moederschap. De betekenis van deze transformatie in haar persoonlijke leven voor haar relatie tot het publieke domein verkent zij middels posters en een manifest die zij aanbrengt op wildplakzones in de stad. 

In her performances, Melanie Maria takes on the role of a director looking for the eternal Other. Performers, passersby and the general public are asked for devotion to the moment they exist in. This investment of energy leads to disarming, poetically charged situations. In these situations Melanie looks for the overlap between the individual and the collective. Exactly those moments where the boundaries between me/you/we/they are blurred and where the whole of human relations become a constantly shifting labyrinth. Here she dwells, looking for either a beginning or an end. Simultaneously, she directs the scene and offers the parameters in which the totality of performers, objects, public and the artist operate. She directs and takes part. A fitting double role for an artist who is an active participant in a society she also reviews from a distance.

During Social Aspects Melanie started to develop the sculptural presences in her work. The starting point for this research was the idea of water. Water as the lifeline of a city, a source of refreshment, and a way of cleansing oneself. Water as a way to connect in a disconnected time. She created objects as part of a ceremony of water. A set of acts and things inspired by baptism, aimed at creating new contacts and healing old wounds. She imagined sailing from the Rhine to the Waal. She envisioned water as a chance for a new start. Together with Nora Aurrekoetxea she realized the second ACT of Social Aspects under the title 'Can I come to you river?'. A sculptural installation and collective performance concerning water as a screen and as the mirror of Narcissus.

Melanie performs works that blur the boundaries between the individual and the collective. She looks for moments in which the preconceived rules of human interaction are let go to open the doors to a world hidden in discomfort and vague intentions. This approach led her to a new focus for her project. For the final presentation of Social Aspects 2021 she is investigating the boundaries of the self, the other, and public space in relation to her own recent transition into motherhood. The implications of this transformation in her personal life are extended into the public domain through a series of posters and a manifest posted all over town. 

bio

[English text below Dutch]

Melanie Maria (1993, Haarlem) studeerde in 2019 af aan Artez / BEAR in Arnhem met een negen uur durende performance onder de titel Never learnt to share. Hiermee won ze de tweede prijs van de VKC Awards 2019. Naast haar opleiding tot kunstenaar heeft ze vanaf 2010 dans/choreografie gestudeerd aan de UvA. Na haar afstuderen werd ze uitgenodigd om een reeks performances te ontwikkelen voor Nothing to Sell, een weeklange tentoonstelling voor het Museo d’Arte Contemporanea in Rome. In 2020 won haar installatie It still remains samen met haar gehele kunstenaarschap de Jan Naaijkensprijs 2020.

In haar praktijk ligt het zwaartepunt bij performances, aangevuld met sculpturale en architectonische ingrepen. Ze creëert situaties waarin het draait om de Ander, in de zin van het publiek, de toeschouwer, de deelnemer, de passant. Ze probeert de grens tussen het zelf en deze ander zo diffuus mogelijk te maken om zo een gedeelde ervaring te scheppen. Door haar publiek om toewijding te vragen en ze te stimuleren om deel te worden van iets collectiefs zoekt ze bewust het ongemak op. Want binnen dit ongemak zijn precies de grenzen tussen de gemeenschap en het individu te vinden. Daar waar het wringt, waar men frictie en aarzeling ervaart, daar bevindt zich de kern van menselijkheid die haar interesseert. 

In haar optiek is op dit moment performance een haast onmogelijk medium door de restricties rondom Covid-19. De afstand en beperkte groepsgrootte maken het opereren binnen het spanningsveld tussen individu en collectief zeer moeilijk. Daarom wil zij voor Social Aspects de sculpturale kant van haar praktijk verder ontwikkelen. Met de rivieren waarlangs Arnhem en Nijmegen gelegen zijn als vertrekpunt zoekt ze naar reiniging en verfrissing. Niet alleen van het lijf en de geest, maar ook van de banden tussen mensen.

Website / instagram / facebook

Melanie Maria (1993, Haarlem) graduated from Artez Arnhem / BEAR in 2019. Her nine hour long performance Never Learnt to Share earned her the second price in the VKC awards of that same year. Besides her education as an artist she studied dance and choreography at the UvA (university of Amsterdam) from 2010 onwards. After her graduation she was asked to realize a series of performance for Nothing to Sell, a week-long exhibition at Museo d'Arte Contemporanea in Rome. In 2020 she won the Jan Naaijkensprijs for her installation It Still Remains and her general practice.

Her practice has its base in performances which are enriched by sculptural and architectural interventions. She creates situations revolving around the Other, the public, the audience, the participant, the passerby. She tries to diffuse the boundaries between the self and this 'Other' as to create shared experiences. By asking her audience for commitment to the moment and by stimulating them to be become part of a bigger whole, she knowingly steers towards discomfort. As it is precisely within these moments of awkwardness that the boundaries between the individual and the collective community become clear. Where there is friction and hesitation there exists a central core of humanity that interests Melanie tremendously.

In her opinion, the restrictions resulting from Covid-19 make the use of performance as a medium nigh impossible. The distance, suspicions and limits to group size make it very hard to operate in the overlap between the individual and the collective. That's why she has chosen to focus on her sculptural practice for Social Aspects 2021. Taking the rivers that shape both Arnhem and Nijmegen as a starting point, she searches for cleansing and refreshment. Not only of the body and mind, but of the bonds between humans as well.

ACT

[English text below Dutch]

Can I come to you river? De tweede ACT van social Aspects 2021 zal een samenwerking zijn tussen Melanie Maria en Nora Aurrekoetxea. Water wordt ingezet als verfrissing, als spiegel, als scherm en als verbindend middel in een reinigend ritueel.

Volledig overzicht act-2-can-i-come-to-you-river

Can I come to you river? The second ACT of Social Aspects 2021 will be a collaboration between Melanie Maria and Nora Aurrekoetxea. Water will be used as refreshment, as a mirror, as a screen and as the connective element in a cleansing ritual.

Full overview act-2-can-i-come-to-you-river

met dank

Met dank aan, Bankgiro Loterij, Provincie Gelderland, Gemeente Nijmegen, Pictoright en Mondriaan Fonds.